20 ocak 2013, 13:18:26

T.F. AKTAN

Selamün aleyküm,

Takım tutmak...

Türkiye'yi temsil eden bir kişi, takım, kurum veya kuruluş ne olursa olsun bir türk vatandaşını mütehassis eder, duygulandırır. Başarısız olursa üzülür, başarılı olursa mutluluk ve gurur duyar. Bu en tabii olan bir hak ve vazifedir.

Bizdeki eziklik, başarsızlığın da başarı kadar önemli olduğunun unutulmasıdır. Başarsaydı "el üstünde tutacak olduğumuzu" başarısızlık halinde "tu kaka!" diyerek yere çalmak insafa ve insanlığa sığmaz. Çünkü o, başarsa da başaramasa da " bizim"dir.

Diğer taraftan, bizdeki takım tutma alışkanlığı da son derece yanlış yönlendiriliyor. Bir kısmı, sevdiği kişi veya kişilerin tuttuğu takımı, bir kısmı renklerini beğendiğini, bir kısmı sevdiği bir oyuncunun bulunduğunu, bir kısmı arkadaşının hatırına, bir kısmı ilk defa seyrettiği bir maçta galip gelen takımı, bir kısmı çok konuşulan ya da taraftarı olduğunu sandığı takımı tutar.

Oysa bu takımlardan hiç bir maddi menfaat görmez. Aksine dünyanın parasını verip bir de seyretmeye gider. Buraya kadar her şey normal. Asıl hengame bundan sonra kopar.

Tuttuğu takım yendiği zaman, karşı tarafı tahkir başlar. Yenilen takım taraftarı, yenilgiyi hazmedemeyip karşı tarafa saldırmaya kalkar. Araya tam bir husumet girer, düşmanlık başlar. Oysa oyuncular arasında bu kadar bir saldırganlık yoktur. Aksine oyun heyecanın kalıntıları vardır.

İnsanlar birbirlerine taşlar, sopalar, bıçak hatta silahlarla saldırır, yaralar hatta öldürürler. Mal ve mülkler tahrip edilir. Nice bu tür olaylar hemen her maç sonrasında ortaya çıkar yürekleri ağızlara getirir, haberlerde yer alır.

Hal böyleyken taraftarın birbirlerine girmelleri aklın almadığı bir sonuçtur. Bu daha sonra sanki haşa bir din gibi algılanmaya başlar. Dini kavramlar yerine takımların hareketleri ezberlenir, oynadığı oyunlar, yaptığı maçlar, hakemlerine varıncaya kadar, attığı ve yediği goller, bütün oyuncuları ezberlenir, soyları sopları öğrenilir. Manevi değerler bile alt üst olur. Kin ve nefret ortaya çıkar, sevgi saygı ortadan kalkar, dostluk ve kardeşlik anılarda kalır. Bazen o bile unutulur.

Böylesi bir takım tutma anlayışı spora, sportmenliğe, islama ve insanlığa asla yakışmayacak bir vahşettir...  Sporu bitirir, sportmenliği öldürür, islama lekedir, insanlıkla bağdaşmaz. 

Takım tutanlar, hangi takım taraftarı olursa olsun, yeter ki  adam gibi adam olsun.

Bu arada galatasaray'ı can-ı gönülden kutluyorum, tebrikler.

Hayırla ve sevgiyle kalın efendim.